NEN 6079, een verstandige keuze?

Onlangs mocht ik een training NEN 6079 “brandveiligheid van grote brandcompartimenten – risicobenadering” bijwonen. Maar ik vraag me af in hoeverre deze norm eigenlijk te maken heeft met brandveiligheid. Wie de norm naleest, ziet namelijk dat het geen probleem is als een gebouw volledig uitbrandt. Maar kunnen we dan nog wel over brandveiligheid spreken? In dit blog ga ik op zoek naar het antwoord.

NEN 6079 uitgelegd

De NEN 6079 beschrijft een probabilistische bepalingsmethode waarmee brandveiligheid wordt benaderd op basis van het principe ‘risico = kans * effect’. Deze norm kan worden gebruikt in die situaties waarbij de maximaal toegestane brandcompartimentsgrootte (Bouwbesluit) wordt overschreden (op basis van artikel 1.3 “gelijkwaardigheidsbepaling”). Vooralsnog geldt dat het toepassen van deze gelijkwaardigheid uitsluitend mogelijk is voor:

• Kantoorfunctie
• Industriefunctie
• Sportfunctie

 Als basis voor de norm gelden de doelen zoals deze in het Bouwbesluit zijn gesteld:

• Het voorkomen van slachtoffers
• Het voorkomen van brandoverslag naar de buren

Door het inschatten van het risico door gebruik te maken van statistische gegevens zoals kans op brand en gevolgen van brand, wordt bepaald of gewenste brandcompartimentsgrootte zijn toegestaan.

Onderzoeksfasen van de NEN 6079

Het startpunt van het onderzoek NEN 6079 is het bepalen van de kans op een brand. Hierbij worden verschillende fasen onderscheiden.

 1.1: Het ontstaan van een beginnende brand (de ontsteking en doorgroei naar kleine brand)

1.2: De kans op het ontstaan van brand met in acht name van getroffen maatregelen (bijvoorbeeld het rookverbod). Het concept beloond inspanningen waarmee je brand voorkomt.

2: Doorgroei van een kleine brand naar een compartimentsbrand met in acht name van maatregelen die dit voorkomen: de bedrijfsbrandweer, een sprinklerinstallatie en een RWA-systeem.

3: Brandscheidingen

4: Het falen van brandscheidingen. De afstand tot belendend perceel is hierbij belangrijk.

 Leuk, die onderzoeksfasen maar wat als het object nu toch door een significante brand wordt getroffen? De norm gaat dan uit van een compartimentsbrand welke zodanig is dat er geen slachtoffers vallen, er geen brandoverslag naar de buren plaatsvindt, maar waarbij wel sprake kan zijn van een total loss. Met andere woorden we gaan het normaal vinden dat objecten volledig uitbranden. Of zoals een vakkennis van mij wel eens gekscherend zegt “een gebouw in brand in plaats van een brand in een gebouw”.

NEN 6079: wel of geen Fire Safety Engineeringstool?

In mijn beleving heeft NEN 6079, ondanks dat het pretendeert een Fire Safety Engineeringstool te zijn, niets met brandveiligheid te maken. In mijn ogen is het een tool om legaal de maximale grenzen op te zoeken. Waar blijven de maatregelen om te voorkomen dat een object volledig uitbrandt? Waarom is het geen common practice meer om maatregelen te treffen waarbij kleine of middel branden nog bestreden kunnen worden? Waar is de tijd gebleven dat architecten, eigenaren, ontwikkelaars en adviseurs contact zochten met de brandweer en ze samen zochten naar een acceptabele samenstelling van maatregelen om branden zo veel mogelijk beheersbaar te houden?

In de wetenschap dat er jaarlijks sprake is van circa 14.000 branden en dat voor meer dan honderd branden het verzekerde schadebedrag meer is dan € 1.000.000,00 per incident. En dan neem ik de niet door de verzekeraar gedekte schade zoals bedrijfsschade, milieukosten etc. hier niet eens in mee. Om die reden lijkt mij de ontwikkeling en het gebruik van NEN 6079 geen verstandige keuze.

Niet alleen gaat de norm voorbij aan economische schade, maar ook duurzaamheid lijkt niet mee te spelen in het beslissingsmodel van NEN 6079. Maar misschien heb ik het ook wel verkeerd begrepen en blijkt NEN 6079 juist wel een briljante tool te zijn om de brandveiligheid in Nederland weer naar een hoger niveau te tillen. Ik ben benieuwd naar jouw mening, ik laat me graag overtuigen!